Opnieuw een boek voor ‘shipaholics' in de haven van Rotterdam'.

Met een overslagvolume van 469,4 miljoen ton was 2019 voor de Rotterdamse haven het beste jaar ooit. In 2020 werd dat door corona beduidend minder en daalde de overslag met 6,9 procent. In 2021 volgde een opmerkelijk herstel en werd, met een doorzet van 468,7 miljoen ton, het pre-corona niveau weer bereikt. Haven en scheepvaart zijn onverbrekelijk met elkaar verbonden en door de auteurs Cees de Keijzer en Piet van Dijk is in het negende deel van de populaire reeks ‘Mooie schepen en banen in de haven van Rotterdam’ opnieuw een scala aan hedendaagse schepen en banen in de haven vastgelegd.

30 scheepstypes
Hierin passeren meer dan 100 schepen de revue en komen twaalf haven gerelateerde banen voor het voetlicht. Aan de doelstelling om schepen en banen ‘van deze tijd’ in boekvorm, en met de nodige educatieve waarde, vast te leggen is opnieuw invulling gegeven. Er komen ruim 30 verschillende scheepstypes aan bod, waaronder, vanwege de grote diversiteit in vloeibare lading, meer dan tien soorten tankers. Ook zijn er schepen bij met lading uit Oekraïne en van Russische eigenaren of charteraars, die in beide gevallen doorgaans niet onder Russische vlag varen. Met als hoofdmoot olie en gas was voor de haven van Rotterdam 13 procent van de overslag Rusland gerelateerd. Welke impact het Rusland – Oekraïne conflict teweeg gaat brengen, is vooralsnog ongewis.

Twaalf banen
De twaalf banen zijn een mix van totaal uiteenlopende functies en bedrijven. De olie, nog steeds een van de belangrijkste producten in de Rotterdamse haven, moet steeds meer terrein prijsgeven aan milieuvriendelijker energiebronnen. De energietransitie is in opmars, zoals bij een 200 jaar oude scheepswerf, waar allerlei schepen aangepast worden om elektrisch te kunnen varen. Ook komen regelgeving en verzekeringszaken aan bod en een nieuwkomer in de haven is de Stadshavenbrouwerij op een voormalige fruitterminal. Die mix van functies is ook terug te vinden in de verdeling van vrouwen en mannen. Liefst vijf dames komen voor het voetlicht, waarmee aangetoond wordt dat het ruwe, zware havenwerk tot het verleden behoort en er steeds meer ruimte is voor havenvrouwen.