Zonder zeelieden was de Gouden Eeuw er nooit geweest. Zonder
handelsvaart en visserij was de unieke bloei van Nederland in de
zeventiende eeuw nooit tot stand gekomen.

In de zeventiende eeuw konden zeelieden voor verschillende takken van zeevaart kiezen. Er waren Oostzeevaarders, IJslandvaarders, Oost- Indiëvaarders, vissers, walvisvaarders en vele anderen. De grenzen tussen de vaarten waren vloeiend omdat men op multi-purpose schepen voer die soms voor het ene, dan weer voor het andere doel werden gebruikt. Het leven aan bord was hard en van de woeste elementen, kaperij, piraterij, slavernij en oorlogsgeweld ging een realistisch gevaar uit. Wie waren die zeelieden, die op zeilschepen in de zeventiende eeuw het ruime sop kozen? Hoe zag hun leven en dat van hun gezinnen aan wal eruit? Aan de hand van overgeleverde getuigenissen schetsen de auteurs de gevaren en de ongekende hardheid van het zeemansbestaan in de Gouden Eeuw.