Een moeder doodt haar tweeling. De hoofdpersoon van dit relaas staat op het punt te bevallen, wanneer ze zich realiseert dat ze die vrouw kent. Deze ontdekking obsedeert haar. Ze vraagt meteen verlof, niet om haar kind te
baren en te verzorgen, maar om te schrijven. Ze is schrijfster en wil vooral de waarheid achter deze misdaad ontdekken.

Maar moeders horen geen boeken te schrijven, geen kunst te scheppen. Moeders scheppen wezens van vlees en bloed. Moeten hun kinderen dan niet voorgaan? Hoe kan een vrouw überhaupt haar kinderen doden? Is moederschap een gevangenis? Kindermoord onvermijdelijk een daad van waanzin?

'Moeders zullen nooit' is een verontrustende en originele roman, die deels is opgebouwd als een journalistiek verhaal en deels als een juridische thriller. Ook een boek dat taboes doorbreekt. Aan de hand van auteurs als Sylvia Plath of Doris Lessing verkent Katixa Agirre de relatie tussen moederschap en schrijverschap. Tegelijkertijd betreedt ze het onheilspellende gebied van de kindermoord – een vreemd genoeg veel voorkomend verschijnsel.

KATIXA AGIRRE (Vitoria-Gasteiz, Baskenland, 1981) is auteur, journalist en hoofddocent audiovisuele communicatie. Van haar hand verschenen onder andere de verhalenbundels 'Sua falta zaigu' (We hebben geen vuur, 2007) en 'Habitat' (2009) en de roman 'Itxaron atertu arte' (Wacht tot het opklaart, 2015), die werd bekroond met de prestigieuze 111 Akademiaprijs.

'Moeders zullen nooit' ('Amek ez dute', 2018) is haar nieuwste roman. Behalve in het Nederlands zijn haar boeken ook vertaald in het Spaans, Engels, Catalaans, Turks, Duits, Deens, en Bulgaars.