Zwarte humor, wilde associaties en verbale karpersprongen: het zijn enkele smaakbepalende ingrediënten van de hier gebundelde sprookjes. Boon begon ze tien jaar na de Tweede Wereldoorlog te schrijven, toen het geloof dat er een paradijs op aarde in de maak was wonderwel weer aansloeg bij de massa. In deze heerlijke parodieën van klassieke sprookjesverhalen wordt het vertrouwen in een fantastische afloop van de geschiedenis fijntjes onderuitgehaald. Dat afbraakwerk bereikt zijn climax in de zotte burleske Vaarwelkrokodil, die laat zien dat het eigentijdse geloof in absoluut geluk en de moderne jacht op genot met een prijs komen. Zelf sprak Boon van ‘een verhaaltje dat maar enkele ontspoorden genieten zullen’.