Bij Sotheby’s biedt Pauline Terreehorst in 2004 op een vintage Gucci-koffer. Er blijken jurken, bontkragen en kanten voiles in te zitten. Maar ook albums met ansichtkaarten, van een moeder en een dochter die tussen 1900 en 1940 in een kasteel onder Salzburg woonden. Die moeder was een bijzondere vrouw.
Margarethe Szapáry, geboren Henckel von Donnersmarck, leefde tijdens de gruwelijkste jaren van de twintigste eeuw. Ze gebruikte haar Silezische familiefortuin om in de Lungau, het Oostenrijkse landsdeel waar ze woonde, het leven te verbeteren van de arme mensen om haar heen, voor wie ze een school bouwt, de aanleg van telefoonleidingen betaalt en de teruggekeerde soldaten uit de Eerste Wereldoorlog aan een boerderij helpt. En ze bouwt er een mooi kasteel dat ze inricht alsof het een museum is. Door de Eerste Wereldoorlog raakt ook zij het grootste deel van haar fortuin kwijt. Erger is dat ze een jaloerse buurjongen heeft. Zijn naam is Hermann Göring.
Het geheim van de Gucci-koffer opent een poort naar een wereld die verdwenen is, naar steden die nu in andere landen liggen en hun naam verloren. Naar adellijke families die in Midden-Europa op grote landgoederen woonden, waar de vondst van kolen en ijzer tot fortuinen leidde. En naar mensen die van monarchist moesten veranderen in Duitser óf Europeaan.

Pauline Terreehorst (1952) was onder meer directeur van het Amsterdam Fashion Institute, het Centraal Museum Utrecht en filmtheater Natlab in Eindhoven. Ze werd bekend door haar modeartikelen en columns over film en fotografie in de Volkskrant. Voor de overheid en het bedrijfsleven werkte ze mee aan toekomstscenario’s voor wonen en werken.