‘Dit is Ida. Herken jij de vrouw op dit schilderij? Dan willen wij graag van jou horen.’ Op de televisie ziet Cato het beeld van een jonge vrouw voor een raam waar zonlicht doorstroomt. De zoon van wereldvermaard schilder  Alexander Halow vertelt in een talkshow dat hij op zoek is naar het model dat zijn vader decennia geleden schilderde. En ja, Cato en haar familie kennen dat beeld, want ze hebben een foto van hun mémé Ida die exact lijkt op het schilderij.

Op een vergadering in het Brusselse museum, waar de onlangs overleden Halow binnenkort een  overzichtstentoonstelling heeft, leert Cato naast de interessante directeur Toon ook de knappe Rik kennen, die zijn eigen link met het schilderij claimt. De zoektocht naar Ida gooit Cato’s leven overhoop en niet alleen omdat haar familie misschien een meesterwerk in handen krijgt.

15 mei 1940. Duitse troepen zijn België binnengevallen en terwijl de bommen op Oostende vallen, vlucht vissersdochter Ida Laga met haar familie het Kanaal over. Na een tussenstop in Londen komen de Laga’s in Wales terecht. Als Ida na een zwaar bombardement op de stad Cardiff huilend op een bankje in het park zit, krijgt ze van een hoffelijke jongeman met een wandelstok een zakdoek om haar tranen te drogen.