De totale outsider Donald Trump heeft de Republikeinse partij gekaapt en naar zijn hand gezet. Zo verklaren veel analisten de aftakeling van de ‘Grand Old Party’ tot een amalgaam van een amalgaam van populistische samenzweringsprofeten, schaamteloze opportunisten en extreemrechtse fanatici. Maar is het niet te veel eer voor Trump, dat hij solo tot die transformatie in staat was?

De democratie in de VS wankelde al eerder, maar het zelfreinigend vermogen bleek telkens groot genoeg. De morele desintegratie van de Republikeinse partij begon in de jaren negentig, met een generatie politici die geen beleid meer beoogde maar louter macht en sabotage van de tegenpartij. Al wie redelijk en compromisbereid was, werd uit de partij gezuiverd: de machtsgreep van Donald Trump werd zo een accident waiting to happen.

Nu de kiezers mogelijk een bajesklant naar het Witte Huis stemmen, is de grote vraag: wie haalt deze partij en daarmee de Amerikaanse politiek weer uit de handen van de saboteurs?