Het Vlaamse onderwijs krijgt het in de media hard te verduren. Geen enkel land gaat even hard achteruit in internationale vergelijkingen. Onze kinderen hebben een jaar langer nodig om evenveel te leren als twintig jaar geleden. Basisvaardigheden zijn niet langer gegarandeerd en zowel gelijke kansen als economische welvaart worden bedreigd.

Wat kunnen we hieraan doen? Worden we de eerste generatie in de Vlaamse geschiedenis die minder slim is dan de vorige? Hoe werkt ons brein en wat betekent dat voor onze klassen? Hoe bereiden we onze kinderen het beste voor op de toekomst? Wat moeten ze leren op school?

In dit boek bepleit Wouter Duyck een terugkeer naar de basis van ons denken: cognitieve basisvaardigheden, lezen en rekenen. Hij bespreekt het belang van kennis, de invloeden van intelligentie en afkomst, welke onderwijsrecepten werken en welke niet. Vanuit de hersenwetenschap legt hij uit hoe ons onderwijs er moet uitzien.

Duyck trekt ten strijde tegen de zesjescultuur, waarbij lage verwachtingen leiden tot armoede. Alleen een herstel van intellectuele ambitie kan zorgen voor slimmere, gelukkige, welvarende burgers. Ons denken moet opnieuw de motor worden van een betere wereld.