Zondag 13 juni 2010. Vlaanderen heeft gekozen voor Verandering met hoofdletter V: voor het eerst in haar prille geschiedenis kroont de Nieuw-Vlaamse Alliantie (N-VA) zich tot grootste partij. Leeuwenvlaggen wapperen, Latijnse spreuken vliegen in het rond. Maar anders dan na de zegetochten van Vlaams Blok en Vlaams Belang hoeft niemand het met rode kaken te gaan uitleggen in het buitenland. N-VA-voorzitter Bart De Wever spreekt van een gezond nationalisme dat meer democratie wil bewerkstelligen. Een nationalisme dat openstaat voor de wereld. Een nationalisme van de 21ste eeuw.

Ruim twee jaar later - De Wever is inmiddels algemeen erkend als 'Slimste mens van Vlaanderen' - analyseert Ico Maly het programma en de ideologie van de N-VA. Wat verstaat de partij precies onder de strijd voor meer democratie en hoe staat zij tegenover de erfenis van de verlichting? Wat vindt de N-VA van nieuwkomers die lid van haar natie willen worden? En wat te zeggen van de manier waarop aanhangers het partijdiscours doen circuleren binnen de massamedia?