D. W. Winnicott behoort tot de meest invloedrijke figuren in de kinderpsychiatrie. In dit baanbrekende werk presenteert hij zijn revolutionaire theorieën over de ontwikkeling van het kind en de manier waarop kinderen geleidelijk loskomen van hun ouders. Hij vertrekt vanuit de fundamentele relatie tussen ouder en kind, die hij beschouwt als de basis voor een gezonde persoonlijkheidsontwikkeling.

Op heldere en toegankelijke wijze bespreekt Winnicott alledaagse onderwerpen zoals voeding, huilen, spelen, zelfstandigheid en verlegenheid, maar ook meer complexe thema’s als stelen en liegen. In elk hoofdstuk benadrukt hij het aangeboren vermogen van ouders om hun kind op te voeden, en maakt hij zorgvuldig onderscheid tussen wat spontaan ontstaat en wat aangeleerd moet worden.

Met zijn kenmerkende scherpzinnigheid en subtiele humor schrijft Winnicott over de oorsprong van agressie, de angst voor afhankelijkheid en de mogelijke gevolgen daarvan op latere leeftijd, evenals over het aangeboren moreel besef van het kind. Bovenal moedigt hij ouders aan zich niet te laten leiden door externe druk of schuldgevoelens, maar te vertrouwen op hun eigen intuïtie.

Zijn warme, niet-oordelende benadering is ook vandaag nog even verfrissend en relevant als in de jaren zestig. Een klassieker binnen de psychoanalytische literatuur.